Daar gaan we dan. Weer naar school.
Het was zondagochtend. Met buikpijn werd ik wakker. De zomervakantie was weer voorbij. De hele dag voelde ik me niet zo goed. Hoofdpijn, misselijk, snel geïrriteerd en boos. Het liefst wilde ik dat niemand wat tegen me zei. Ik vond het helemaal niet leuk dat de vakantie weer voorbij was. De rust, niks moeten, doen waar ik zelf zin in had, dat was allemaal voorbij.
Ik ging naar groep 8. Een nieuwe meester. Een andere klas. Weer doen wat er gevraagd wordt van je. De drukte van de klas en alle prikkels die ik de hele dag krijg op school. Dat zorgde voor spanning.
Spanning die ik de hele vakantie niet gevoeld had. Spanning waar ik gelijk de eerste dag van de zomervakantie vanaf was. En dat voelde heel fijn. Maar nu was die spanning weer terug.
De hele zondag voelde ik het. ’s avonds toen ik naar bed ging leek het alleen maar erger te worden. Ik kwam nog 4x uit bed. Had hoofdpijn, lag te piekeren, kon niet slapen en wilde eigenlijk gewoon niet naar school de volgende ochtend.
Het was maandagochtend. De wekker ging en ik moest uit bed. Met een lijf vol spanning. Ontbijten. Ik kreeg bijna geen hap door mijn keel. Tas inpakken, kijken of ik alles bij me had. En dat nog eens 3x herhalen om er zeker van te zijn dat ik niks vergeten was. En daar ging ik. Op de fiets. Vol tegenzin naar school.
Natuurlijk vond ik het leuk om mijn klasgenoten en vriendinnen weer te zien. Maar dat was ook het enige positieve wat ik had. Toen ik op school aankwam was het al vrij druk op het schoolplein. Gelukkig zag ik mijn vriendinnen gelijk.
De bel ging
Daar gingen we met zijn allen gelijk de school in. Een hoop herrie en spanning voelde ik om me heen. Ik kende de meester al. En ik wist dat hij best aardig was. Dus toen ik hem zag ik de deuropening was er al een stukje spanning weg. Ook de plek die ik kreeg in de klas was een fijne plek bij 3 meisjes waar ik goed mee op kon schieten.
De dag verliep redelijk goed. Ik had wel last van alle geluiden, nieuwe indrukken en prikkels de hele dag. Maar uiteindelijk ging ik vrij positief naar huis.
En daar kwam alle spanning eruit. De spanning die ik de afgelopen week al onbewust had opgebouwd en wat zondag naar het toppunt was gegaan. Al die spanning van de schooldag.
Dit alles kwam eruit door boze buien als er thuis iets niet ging zoals ik wilde. Savonds uitte het zich in een huilbui in bed.
Spanning voor gevoelige kinderen.
Voor veel gevoelige kinderen is de eerste schooldag na een vakantie en zeker na een lange vakantie van 6 weken een dag vol spanning. De dagen vooraf, de dag zelf en meestal de hele eerste schoolweek.
Dit uit zich vaak thuis in meer boze buien, of juist heel stil en teruggetrokken. Als ouder is het goed om je kind deze week een beetje extra in de gaten te houden. En wanneer het juist meer boos is dan weet je ook hoe het komt.
Het is echt een grote spanning die ze opbouwen en die er ook weer uit moet. Dus de eerste schoolweek na de vakantie is het misschien ook een idee om rustig op te starten. Niet te veel andere afspraken voor je kind in de agenda zetten. Niet te veel van je kind verwachten en na schooltijd lekker wat tijd nemen om te ontspannen.
Lekker een muziekje luisteren. Even wandelen in het bos of op het strand. Een stukje fietsen door de natuur of ’s avonds een ontspanningsmassage geven.
Ik wens alle kinderen veel succes met de eerste schoolweek na de zomervakantie. En ik wens ook alle ouders succes met de eerste schoolweek na de vakantie. Probeer samen weer op een ontspannen manier in het ritme te komen. Leg de lat niet te hoog voor jullie allebei.
Wil je meer weten over gevoeligheid bij kinderen en hoe je hiermee omgaat thuis en op school? Stuur me dan gerust een mailtje en we maken een afspraak voor een gratis coachgesprek.
Recente reacties