Vanmorgen was het weer zover. Ik kon mijn bed niet uitkomen. En dat kwam aan de ene kant doordat het nog helemaal donker is als de wekker gaat en mijn bed zo lekker warm ligt. Maar dat was niet de oorzaak dat ik mijn bed niet uit kon komen.
De oorzaak was piekeren.
Ik was nog lang niet uitgeslapen. Want voordat ik een keer sliep was het half 2 denk ik. En tussendoor werd ik een paar keer wakker en voordat ik dan weer in slaap ben duurt wel even.
Mijn hoofd liep over. Ik lag te piekeren. En dan kan ik dus niet slapen. Maar ik voel me wel heel moe. En ik wil zo graag slapen, maar dat hoofd van mij lijkt het dan over te nemen. Er gaat van alles doorheen.
Zeker nu in de drukke decembermaand. Wat moeten we eten met kerst, is alles geregeld voor het Sinterklaasfeest, hoe zorg ik dat ik me niet ga irriteren aan het gedrag van mijn jongens. Waar moeten we allemaal heen met de feestdagen. Ik heb daar eigenlijk helemaal geen zin in.
Zo kan ik nog wel even doorgaan. Dat is wat piekeren in mijn hoofd doet. Allemaal onsamenhangende gedachten die om voorrang strijden en mij dus uit mijn slaap houden. Waardoor ik de volgende ochtend brak wakker word en moe de dag start.
Vooral als ik de dag ervoor veel prikkels heb gehad en nog niet helemaal heb verwerkt overdag dan kan ik zo een halve nacht wakker liggen. Want dat piekeren heeft alles te maken met het verwerken van die prikkels.
Iedereen heeft hier mee te maken. Maar als hsp-er komt het vaak voor dat dit ’s nachts gebeurt. En dan raak je in een soort cirkel. Je heb overdag veel prikkels te verwerken, dit gebeurt dan ’s nachts als je eigenlijk wilt slapen, je ligt daardoor wakker en gaat piekeren waardoor je helemaal niet meer slaapt en staat moe op. Doordat je je moe voelt, verwerk je je prikkels overdag minder goed en begint het verhaal weer van voor af aan.
Er is iets aan te doen. Tenminste het helpt mij altijd heel goed.
Zorg dat je pen en papier naast je bed hebt liggen. Niet je telefoon want dan word je soms weer afgeleid door hele andere dingen en lig je om een hele andere reden wakker. Maar pen en papier. Zodra je wakker ligt en merkt dat je hoofd op hol slaat en je gaat liggen piekeren pak je je pen en papier en gaat alles wat er in je hoofd voorbij komt opschrijven.
Dit hoeft geen mooi verhaal te worden, dit mag gewoon lekker onsamenhangend zijn. Alles door elkaar. Net als in je hoofd.
Maar omdat jij het gaat opschrijven is het uit je hoofd en dit zorgt voor meer rust in je hoofd waardoor je sneller weer in slaap valt. En ik kan je uit ervaring zeggen het is heerlijk om met een leeg hoofd verder te kunnen slapen.
Hierdoor word je minder moe wakker ’s morgens en stap je een beetje uit die terug komende cirkel.
Dus de eerste stap die je nu kunt zetten is een notitieboekje kopen, of misschien heb je er nog wel ergens een liggen als je een beetje op mij lijkt, een leuke pen en schrijven maar.
Gaat dit piekerverhaal ook over jou? Lig jij ook regelmatig wakker omdat je zo ligt te piekeren?
Wil je hier eens met iemand over sparren? Neem dan gerust contact met me op. Ik luister graag naar jouw verhaal en misschien kan ik je wel helpen te zorgen die cirkel te doorbreken.
Recente reacties