aug 21, 2023
Het was zondagochtend. Met buikpijn werd ik wakker. De zomervakantie was weer voorbij. De hele dag voelde ik me niet zo goed. Hoofdpijn, misselijk, snel geïrriteerd en boos. Het liefst wilde ik dat niemand wat tegen me zei. Ik vond het helemaal niet leuk dat de vakantie weer voorbij was. De rust, niks moeten, doen waar ik zelf zin in had, dat was allemaal voorbij.
Ik ging naar groep 8. Een nieuwe meester. Een andere klas. Weer doen wat er gevraagd wordt van je. De drukte van de klas en alle prikkels die ik de hele dag krijg op school. Dat zorgde voor spanning.
Spanning die ik de hele vakantie niet gevoeld had. Spanning waar ik gelijk de eerste dag van de zomervakantie vanaf was. En dat voelde heel fijn. Maar nu was die spanning weer terug.
De hele zondag voelde ik het. ’s avonds toen ik naar bed ging leek het alleen maar erger te worden. Ik kwam nog 4x uit bed. Had hoofdpijn, lag te piekeren, kon niet slapen en wilde eigenlijk gewoon niet naar school de volgende ochtend.
Het was maandagochtend. De wekker ging en ik moest uit bed. Met een lijf vol spanning. Ontbijten. Ik kreeg bijna geen hap door mijn keel. Tas inpakken, kijken of ik alles bij me had. En dat nog eens 3x herhalen om er zeker van te zijn dat ik niks vergeten was. En daar ging ik. Op de fiets. Vol tegenzin naar school.
Natuurlijk vond ik het leuk om mijn klasgenoten en vriendinnen weer te zien. Maar dat was ook het enige positieve wat ik had. Toen ik op school aankwam was het al vrij druk op het schoolplein. Gelukkig zag ik mijn vriendinnen gelijk.
De bel ging
Daar gingen we met zijn allen gelijk de school in. Een hoop herrie en spanning voelde ik om me heen. Ik kende de meester al. En ik wist dat hij best aardig was. Dus toen ik hem zag ik de deuropening was er al een stukje spanning weg. Ook de plek die ik kreeg in de klas was een fijne plek bij 3 meisjes waar ik goed mee op kon schieten.
De dag verliep redelijk goed. Ik had wel last van alle geluiden, nieuwe indrukken en prikkels de hele dag. Maar uiteindelijk ging ik vrij positief naar huis.
En daar kwam alle spanning eruit. De spanning die ik de afgelopen week al onbewust had opgebouwd en wat zondag naar het toppunt was gegaan. Al die spanning van de schooldag.
Dit alles kwam eruit door boze buien als er thuis iets niet ging zoals ik wilde. Savonds uitte het zich in een huilbui in bed.
Spanning voor gevoelige kinderen.
Voor veel gevoelige kinderen is de eerste schooldag na een vakantie en zeker na een lange vakantie van 6 weken een dag vol spanning. De dagen vooraf, de dag zelf en meestal de hele eerste schoolweek.
Dit uit zich vaak thuis in meer boze buien, of juist heel stil en teruggetrokken. Als ouder is het goed om je kind deze week een beetje extra in de gaten te houden. En wanneer het juist meer boos is dan weet je ook hoe het komt.
Het is echt een grote spanning die ze opbouwen en die er ook weer uit moet. Dus de eerste schoolweek na de vakantie is het misschien ook een idee om rustig op te starten. Niet te veel andere afspraken voor je kind in de agenda zetten. Niet te veel van je kind verwachten en na schooltijd lekker wat tijd nemen om te ontspannen.
Lekker een muziekje luisteren. Even wandelen in het bos of op het strand. Een stukje fietsen door de natuur of ’s avonds een ontspanningsmassage geven.
Ik wens alle kinderen veel succes met de eerste schoolweek na de zomervakantie. En ik wens ook alle ouders succes met de eerste schoolweek na de vakantie. Probeer samen weer op een ontspannen manier in het ritme te komen. Leg de lat niet te hoog voor jullie allebei.
Wil je meer weten over gevoeligheid bij kinderen en hoe je hiermee omgaat thuis en op school? Stuur me dan gerust een mailtje en we maken een afspraak voor een gratis coachgesprek.
sep 26, 2022
Een van mijn grootste hobby’s is haken. Knuffels, dekens, allemaal leuke dingen die ik maak. Wanneer je iets leuks in elkaar wilt maken volg je de patronen. Want wanneer je dat niet doet dan komt er iets heel raars tevoorschijn of word het niet zoals op het voorbeeld staat. Het patroon bij haken is dus heel belangrijk.
Elke dag loop ik 3x met onze hond hetzelfde rondje. Hij is dat gewent en weet precies waar we heen lopen. Ook dat is een patroon. Toen wij op vakantie waren ging mijn vriendin met onze hond lopen. En zij liep een ander rondje. De eerste paar dagen moest de hond hieraan wennen, maar liep na een paar dagen lekker mee.
Toen wij terug waren van vakantie en ons eigen rondje weer gingen lopen in ons patroon kon ik merken aan de hond dat hij dat niet meer gewend was. En dus wilde hij eigenlijk de andere kant op omdat hij dat nu zo gewent was na 14 dagen.
Zo zie je dus dat je in je leven patronen hebt die je volgt.
En net als bij onze hond kan je die patronen aanpassen en na een paar dagen of weken ben je er zo aan gewent dat je een nieuw patroon hebt gemaakt.
Maar omdat je zo gewent bent aan het patroon om elke ochtend na het opstaan en de kinderen de deur uit zijn gelijk aan het huishouden te beginnen is het lastig om dat ineens anders te gaan doen. Maar misschien heb je er wel heel veel behoefte aan om nadat iedereen de deur uit is ’s morgens eerst met een kop thee op de bank te gaan zitten en een kwartiertje tijd voor jezelf te nemen.
Nog een patroon waar heel veel mensen last van hebben is het scrollen op social media. En voor je het weet ben je een half uur verder.
Patronen kunnen handig zijn, maar je kunt ze ook doorbreken.
Waar je dit bij een haakpatroon niet doet, is het in je dagelijks leven soms nodig om een patroon te doorbreken en anders aan te pakken.
Dus als iedereen ’s morgens weg is eerst die kop thee te drinken voordat je aan het huishouden begint. Of je telefoon ergens neer te leggen waar je er niet makkelijk bij kunt zodat je ook minder vaak onnodig op social media aan het scrollen bent.
Maar hoe doe je dat dan zo’n patroon doorbreken. Want je bent er aan gewent om het op een bepaalde manier te doen. En dat geeft rust en een veilig gevoel.
Als hooggevoelig persoon vind je veranderingen vaak niet prettig. En zo’n patroon doorbreken is wel een verandering.
Begin met kleine stapjes.
Verwacht niet van jezelf dat je van de een op de andere dag ineens rustig op de bank kan gaan zitten met een kop thee. En zeker geen half uur. Lukt dit wel in een keer, super. Heel fijn.
Maar als jij denkt dat gaat me toch nooit lukken, begin dan met een klein stapje.
Zet een kop thee, doe daarna een klein klusje in huis en ga dan even 10 minuten zitten om die thee op te drinken. Tijdens het klusje wat jij doet, is je thee afgekoeld en kan je het gelijk opdrinken.
Wanneer je dan merkt dat je 10 minuten rustig kunt zitten ga je dit opbouwen naar een kwartier, 20 minuten en daarna een half uur. Voel wat bij jou past. Hoe klein je je stapjes gaat zetten.
En wees ook tevreden met die kleine stapjes. Het hoeft niet in een keer te veranderen en een patroon aanpassen kost tijd. Dat doe je niet in 2 dagen. Daar heb je minimaal 2 weken de tijd voor nodig. Omdat het oude patroon zo in je systeem zit mag dat er eerst uit en maakt het ruimte voor een nieuw patroon.
Welk patroon heb jij in jouw leven wat je heel graag zou willen veranderen?
En wat is het eerste kleine stapje wat je gaat zetten om dat te doen?
Als je merkt dat je het lastig vind om het eerste stapje te zetten of niet goed weet wat je eerste stap kan zijn dan weet ik wel wat jouw eerste stap is.
Neem contact met mij op. Ik kijk graag met je mee naar jouw patronen en welke stappen jij kunt gaan zetten om die te veranderen. Zodat je meer tijd voor jezelf kunt creëren, of meer rust in je gezin krijgt of op een positieve manier met je hooggevoeligheid om kunt gaan.
Zet dus je eerste stap en vul het contactformulier in zodat ik met je mee kan kijken en jouw kan helpen met je patronen.
Wil je meer tips over hooggevoeligheid binnen het gezin lezen kijk dan op mijn blogpagina.
sep 19, 2022
Elke avond weer voelt ze zich moe, leeg, boos, teleurgesteld en overprikkeld.
Deze hooggevoelige moeder heeft het idee dat haar gezin haar niet begrijpt.
Ze staat elke dag klaar voor haar man en haar kinderen. Helpt ze met huiswerk, doet het huishouden, heeft een parttime baan en wanneer ze thuis is rent ze van dokter naar fysio naar specialist en weer terug naar huis om daar alles draaiende te houden.
Het liefst zou ze elke dag tijd voor zichzelf hebben. Al is het maar een uurtje. Om even op te laden. Om even tot rust te komen en een kop thee te drinken met een boek op de bank.
Maar zodra ze zit gaat haar telefoon, roept een van de kinderen, vraagt haar man iets aan haar of bedenkt ze dat ze nog iets is vergeten te doen in huis.
De sfeer in haar gezin wordt er niet beter op. Want ze kan steeds minder geduld opbrengen om alles te doen. Ze raakt elke dag verder overprikkeld en moe. En als iemand iets aan haar vraagt dan kan ze voor haar gevoel alleen maar onaardig antwoord geven of iemand afsnauwen dat ie het zelf maar moet uitzoeken.
Deze moeder zag het allemaal niet meer zo zitten. Ze voelde zich zo moe, tranen liepen over haar wangen toen ze haar verhaal aan mij vertelde en ze wist niet meer wat ze moest doen.
Want ze wil met alle liefde voor haar gezin zorgen en alles doen wat ze van haar vragen. Maar ze wil ook zo graag tijd voor zichzelf. Even geen vragen van de rest van het gezin. Even geen gezeur en even geen vol hoofd.
Het enige wat ze wil is rust.
Deze hooggevoelige moeder was zo druk met haar gezin, haar werk en alle andere dingen die op haar af kwamen de hele week dat ze gewoon geen tijd had of tijd maakte voor zichzelf.
Hierdoor raakte ze steeds verder overprikkeld, moe, geïrriteerd en voelde ze zich enorm opgejaagd en ging ze steeds negatiever over zichzelf denken. Zie je wel, ik ben geen goede moeder want ik loop weer tegen mijn kinderen te schreeuwen. Ik doe het niet goed want de was ligt er nog, het is een rommel in huis. Een vol hoofd met niet helpende gedachten zorgde ervoor dat ze zich nog schuldig ging voelen ook.
Ze lag ’s avonds uren te piekeren over hoe ze dit kon oplossen. Hoe ze ervoor kon zorgen dat ze wel tijd voor zichzelf had elke dag en kon opladen. Maar doordat ze lag te piekeren sliep ze slecht en stond ze ’s morgens al moe op. Waardoor de sfeer in het gezin steeds meer gespannen en onrustig werd.
Wanneer deze moeder voor zichzelf had gekozen en elke dag een uur tijd voor zichzelf had genomen dan was ze minder overprikkeld geweest, had ze tijd om op te laden en had ze veel meer geduld met haar kinderen en haar man.
De sfeer in huis was dan niet zo gespannen geweest en ze had niet zo negatief over zichzelf gedacht waardoor ze nu echt niet lekker in haar vel zat.
Tijdens ons eerste gesprek heb ik met deze hooggevoelige moeder gekeken naar haar weekindeling.
Hoeveel uur werkt ze, hoeveel uur besteed ze aan het huishouden en aan alle afspraken buiten de deur. Hoeveel tijd vragen haar kinderen voor hulp met huiswerk en andere belangrijke dingen.
En hoeveel tijd blijft er dan per dag nog over voor haar.
Toen we dit allemaal helder op papier hadden kreeg ze een enorm inzicht. Er was elke dag wel tijd om voor zichzelf in te delen, alleen nam ze die tijd niet.
Want wanneer ze dat deed, voelde ze zich schuldig. Er was nog zoveel te doen in huis en als zij dan rustig op de bank ging zitten, wat al niet lukte omdat er teveel in haar hoofd gebeurde dat ze niet rustig kon zitten.
Ik heb haar als “huiswerkopdracht” mee gegeven dat ze het in kleine stapjes langzaam gaat opbouwen. We hebben gekeken hoe lang ze minimaal rustig kan zitten zonder zich schuldig te voelen en het idee te hebben dat ze nog van alles moet gaan doen.
Ze dacht dat dit wel 10 minuten ging lukken. Dus was haar opdracht om elke dag 2 × 10 minuten te gaan zitten op de bank met een kop thee.
Wanneer haar kinderen thuis zijn, geeft ze aan haar kinderen aan dat ze even tijd nodig heeft voor zichzelf en als haar thee op is dat ze tijd voor hun heeft. En dat ze zich even zelf moeten vermaken.
Na 3 dagen kreeg ik een appje van haar
Dat het al 2 dagen was gelukt om 2x 10 minuten op de bank te gaan zitten zonder ongemakkelijk en onrustig te worden. En het voelde zo fijn om even niks te doen alleen maar te zitten met haar kop thee.
Ik deel dit verhaal van deze moeder met jouw omdat jij je misschien ook wel zo voelt als deze moeder. Onrustig, spanning in je gezin, je schuldig voelen als je wel even tijd voor jezelf neemt of geen idee hebben waar je de tijd vandaan moet halen om tijd voor jezelf vrij te maken.
Ga voor jezelf eens op een rijtje zetten hoeveel tijd jij kwijt bent met al je bezigheden per week. En hoeveel tijd je “over” zou hebben om voor jezelf te kunnen plannen.
Dit lijkt heel kinderachtig, maar het geeft zoveel inzicht in wat je de hele week met je tijd doet. En wees ook eerlijk in hoeveel tijd je op je telefoon doorbrengt met het scrollen op social media.
Ik ben benieuwd hoeveel tijd jij eigenlijk hebt per week. En als je tijd te kort komt dan moet je bij jezelf eens nadenken wat je uit handen kunt geven of waar je misschien mee moet stoppen.
Vind je het lastig om hiermee aan de slag te gaan? Of heb je vragen over hoe je als hooggevoelige moeder tijd voor jezelf kunt creëren per week?
Ik kijk graag met je mee. Stuur me gerust een bericht of vul het contactformulier op mijn website in. Dan neem ik contact met jou op.
Succes met het maken van een weekoverzicht en je bent altijd welkom met al je vragen.
Lees hier nog meer interessante blogs.
Recente reacties